the Shawshank Redemption-Esaretin bedeli-Die Verurteilten

Türkce
Andy Dufresne, genç ve başarılı bir bankerdir. Karısını ve karısının sevgilisini öldürmek suçundan yargılanır ve ömür boyu hapis cezası alır. Shawsank Hapishanesi'nde dayak, işkence, tecavüz, her türlü durum yaşanmaktadır fakat Andy gene de hayata bağlı ve iyimserdir. Bu tutumu etrafındakileri de etkiler. Andy umutlu bakış açısıyla çevresindeki tüm mahkumları, parmaklıklar arkasında bile özgür bir yaşam olabileceğine inandırır. Andy'nin bu çabalarına ortak olacak bir arkadaşı da olacaktır: Red.
Bir Stephen King uyarlaması olan filmde Morgan Freeman ve Tim Robbins başrolde. Film, 1995'te, aralarında en iyi film adaylığı da olmak üzere tam 7 dalda Oscar'a aday gösterildi.
Film hakkında yüzlerce sayfalık eleştiri yazısı yazılabilir. Genellikle filmleri en ince detayına kadar değerlendiren birisi olarak bu film hakkında yapılacak eleştirilerin tamamen boş olduğunu savunmaktayım. Çünkü Esaretin Bedeli isimli bu baş yapıtı izlemeyen bir insan, film delisi olduğunu söyleyemez ve filmler hakkında gerçek bir düşünceye sahip olamaz. Bu yüzden bu film hakkındaki eleştirimi uzun tutmayacağım. Film için söyleyebileceğim tek şey: Eğer bu filmi izlemediyseniz henüz bir film izlemiş sayılmazsınız.

Yazarin Notu:10/9.9

Deutsch

Wegen Doppelmordes kommt der Bankangestellte Andy Dufresne 1946 ins Gefängnis. Er schließt Freundschaft mit dem Lebenslänglichen Red, der den introvertierten Andy aus dem Schneckenhaus herausholt. Andy hilft den Wärtern bei finanziellen Fragen und darf daraufhin die Gefängnisbücherei auf Vordermann bringen. Der Mord an einem jugendlichen Mitsträfling im Jahr 1966 bringt Andys Situation zum Eskalieren.


Im Jahre 1946 wird der Bankdirektor Andy Dufresne wegen Doppelmordes in das Shawshank Gefängnis eingeliefert. Dort schließt er allmählich Freundschaft mit Red, der eine lebenslängliche Haftstrafe abbüßen muß. Red ist es auch, der den introvertierten Andy aus seinem Schneckenhaus herausholt. Schon bald berät Dufresne die Wärter in finanziellen Fragen und darf daraufhin die Gefängnisbücherei auf Vordermann bringen. Ein brutaler Mord an einem Mithäftling spitzt jedoch die Lage wieder dramatisch zu...


"Nightmare On Elm Street"-Autor Darabont hält die Spannung dieses präzisen, knallharten Gefängnisfilm über einen Bankdirektor, der nach einem Doppelmord ins Gefängnis muß, nicht nur durch prägnante Szenen und starke Dialoge auf höchstem Niveau.

 Meine Punkte: 10/9. 9

English

"The Shawshank Redemption" is a movie about time, patience and loyalty -- not sexy qualities, perhaps, but they grow on you during the subterranean progress of this story, which is about how two men serving life sentences in prison become friends and find a way to fight off despair.
The story is narrated by "Red" Redding (Morgan Freeman), who has been inside the walls of Shawshank Prison for a very long time and is its leading entrepreneur. He can get you whatever you need: cigarettes, candy, even a little rock pick like an amateur geologist might use. One day he and his fellow inmates watch the latest busload of prisoners unload, and they make bets on who will cry during their first night in prison, and who will not. Red bets on a tall, lanky guy named Andy Dufresne (Tim Robbins), who looks like a babe in the woods.
But Andy does not cry, and Red loses the cigarettes he wagered. Andy turns out to be a surprise to everyone in Shawshank, because within him is such a powerful reservoir of determination and strength that nothing seems to break him. Andy was a banker on the outside, and he's in for murder. He's apparently innocent, and there are all sorts of details involving his case, but after a while they take on a kind of unreality; all that counts inside prison is its own society -- who is strong, who is not -- and the measured passage of time.
Red is also a lifer. From time to time, measuring the decades, he goes up in front of the parole board, and they measure the length of his term (20 years, 30 years) and ask him if he thinks he has been rehabilitated. Oh, most surely, yes, he replies; but the fire goes out of his assurances as the years march past, and there is the sense that he has been institutionalized -- that, like another old lifer who kills himself after being paroled, he can no longer really envision life on the outside.
Red's narration of the story allows him to speak for all of the prisoners, who sense a fortitude and integrity in Andy that survives the years. Andy will not kiss butt. He will not back down. But he is not violent, just formidably sure of himself. For the warden (Bob Gunton), he is both a challenge and a resource; Andy knows all about bookkeeping and tax preparation, and before long he's been moved out of his prison job in the library and assigned to the warden's office, where he sits behind an adding machine and keeps tabs on the warden's ill-gotten gains. His fame spreads, and eventually he's doing the taxes and pension plans for most of the officials of the local prison system.
There are key moments in the film, as when Andy uses his clout to get some cold beers for his friends who are working on a roofing job. Or when he befriends the old prison librarian (James Whitmore). Or when he oversteps his boundaries and is thrown into solitary confinement. What quietly amazes everyone in the prison -- and us, too -- is the way he accepts the good and the bad as all part of some larger pattern than only he can fully see.
The partnership between the characters played by Tim Robbins and Morgan Freeman is crucial to the way the story unfolds. This is not a "prison drama" in any conventional sense of the word. It is not about violence, riots or melodrama. The word "redemption" is in the title for a reason. The movie is based on a story, Rita Hayworth and the Shawshank Redemption, by Stephen King, which is quite unlike most of King's work. The horror here is not of the supernatural kind, but of the sort that flows from the realization than 10, 20, 30 years of a man's life have unreeled in the same unchanging daily prison routine.
The director, Frank Darabont, paints the prison in drab grays and shadows, so that when key events do occur, they seem to have a life of their own.
Andy, as played by Robbins, keeps his thoughts to himself. Red, as Freeman plays him, is therefore a crucial element in the story: His close observation of this man, down through the years, provides the way we monitor changes and track the measure of his influence on those around him. And all the time there is something else happening, hidden and secret, which is revealed only at the end.
"The Shawshank Redemption" is not a depressing story, although I may have made it sound that way. There is a lot of life and humor in it, and warmth in the friendship that builds up between Andy and Red. There is even excitement and suspense, although not when we expect it. But mostly the film is an allegory about holding onto a sense of personal worth, despite everything. If the film is perhaps a little slow in its middle passages, maybe that is part of the idea, too, to give us a sense of the leaden passage of time, before the glory of the final redemption.

Point: 10/9.9

Cinema Paradise-Cennet Sineması- Cinema Paradiso

Türkce
Salvatore, yerel bir film göstericisi olan Alfred ile tanıştığı dönemde henüz genç bir oğlandır. Sinemayı tanıdıkça sevmeye; Alfredo’ya da orada kendisine bir iş bulması için yalvarmaktadır. En sonunda Alfredo, onu asistan film gösterici yapar. Salvatore yeni işiyle birlikte kurduğu hayal dünyasına ilk adımını atmış olur. Sinemaya olan aşkı ve Alfredo’ya karşı duyduğu sevgisi, günden güne büyüyecektir.

İtalyan sinemasının çıkardığı en değerli yapıtlardan biri olarak kabul edilen Cennet Sineması, İtalya’nın büyük yönetmenlerinden Guiseppe Tornatore’nin en önemli eserlerinden bir tanesi.

Sinema tarihinin en harikulade yapımlarından biri.Sinema sevgisine adanmış bir başyapıt.Hele sonu var ki etkilenmemek elde değil.Mutlaka izlenmeli.

 Yazarin Notu:10/9.9

 Deutsch
Giuseppe Tornatore erzählt seine rührende, vergnügliche und nostalgische Geschichte mit einer Melancholie, wie sie nur wenige der großen italienischen Meisterregisseure auf Zelluloid zu bannen vermögen. Das großartige Spiel von Philippe Noiret ("Masken"), eine amüsante Rückschau auf Publikumserfolge der 40er und 50er Jahre und die Praxis der kirchlichen Zensur sowie Ennio Morricones ("Es war einmal in Amerika") bewegende Musik verleihen dem im Vorjahr in Cannes mit dem Spezialpreis der Jury und in diesem Jahr mit dem "Oscar" für den besten ausländischen Film ausgezeichneten Glücksfall von einem Film zusätzlich Klasse. Ein Muß für jede gut sortierte Videothek.
          Das Cinema Paradiso war neben der Kirche Mittelpunkt im Leben eines sizilianischen Dorfes. Der kleine Toto verbrachte dort sehr zum Leidwesen seiner Mutter jede freie Minute und freundete sich im Lauf der Jahre mit dem Filmvorführer Alfredo an, von dem er das Handwerk erlernt und dem er bei einem Brand das Leben rettet. Jahre später rät der seit seinem Unfall erblindete Alfredo seinem jungen Freund nach einer unglücklichen Liebe, sein Heimatdorf für immer zu verlassen. Erst zu Alfredos Beerdigung, dreißig Jahre später, kehrt Toto zurück und muß den Abbruch seines Kinos mitansehen. In einer Filmrolle, die Alfredo aus einstmals zensierten Schnipseln zusammengestellt hat, lebt das Kino weiter.

Meine Punkte:10/9.9


 English
A boy who grew up in a native Sicilian Village returns home as a famous director after receiving news about the death of an old friend. Told in a flashback, Salvatore reminiscences about his childhood and his relationship with Alfredo, a projectionist at Cinema Paradiso. Under the fatherly influence of Alfredo, Salvatore fell in love with film making, with the duo spending many hours discussing about films and Alfredo painstakingly teaching Salvatore the skills that became a stepping stone for the young boy into the world of film making. The film brings the audience through the changes in cinema and the dying trade of traditional film making, editing and screening. It also explores a young boy’s dream of leaving his little town to foray into the world outside.

Author points:10/9.9

Forrest Gump

 

Tamamiyle bir baş yapıt gerçekten enfes bir filmdir savaş aşk macera dramın harmanlanarak altın tepside önümüze servis edilişidir. Film bu ana unsurların dışıda ise hayatın gayet basit olduğu aslında çabalarımızın meyve vermeyişinden yakındığımız zamanlarda umursamamamız gerektiğini, herşeyin şanstan ibaret olduğunu, saf ve temizliğinde mutlaka galip geleceği mesajını veren bir film olarak gördüm, kendinize bir iyilik yapın ve bu filmi kaçırmayın.

            Tom Hanks'in harika oyunculuğuyla anlatan bir film.. IMDB'nin ilk 20 filmi içinden Guguk Kuşu ile birlikte bütün izleyici kesimine hitap eden bir filmdi bana göre. İçinde Komedi unsurlarını da fazlasıyla barındıran bir Dram filmiydi.. Çoğu sahnede güleceğiniz bazı unsurlar mevcut, Dram filmlerinde de vazgeçilmez bir faktördür benim için.. John F. Kennedy ve John Lennon'ın olduğu sahneleri çok gerçekçi buldum.. Tom Hanks'in oyunculuğuna gelirsek; En İyi Aktör dalında 67. Akademi Ödülünü kazanıp Oyunculuğunun daha da parladığı bir filmdir. Bu filmdeki göz dolduran muhteşem performansı, Gelecekte oynadığı The Green Mile, Cast Away(Unuttuğum olabilir) gibi harika filmlere adeta bir köprü görevi görmüştür. Hanks'in oynadığı karakteri başka bir oyuncu canlandırsaydı, film bu kadar güzel olur muydu merak ediyorum. Konuşma tarzı ve Mimikleri canlandırdığı karakterle son derece uygun. Film, Fight Club gibi sondan başlayan filmlerden biri. Tom Hanks'i bir bankta insanlara geçmişte yaşadığı dinlemeye değer olayları anlatırken buluyoruz. Film'in temeli, Tom Hanks'in anlattığı olaylarla kurulu. İzlerken hiç sıkılmadan izledim, Hatta film keşke hiç bitmese dediğim yerler bile oldu. Filmin diyaloglarına gelirsek, Dikkatsiz bir şekilde izleyen bir izleyicinin bile kolaylıkla anlayabileceği tarzda. IMDB'de İlk 10'u hakeden bir film olduğunu düşünüyorum.. Özellikle Dram türünde bir başyapıt olarak sayılabilir.

Yazarin Notu:10/9.8

Into The Wild

Hepimiz nasıl bir yaşama sahip olursak olalım, en az bir kez içinde bulunduğumuz yaşamın stresine dayanamayıp olabildiğince uzaklara kaçmayı, doğa ile bir yaşamayı hayal etmişizdir. Sonuçta şehirlerimize, bilgisayarlarımıza ve cep telefonlarımıza ne kadar bağlı olursak olalım, milyonlarca yıl doğa ile bire bir yaşamış bir yaşam türünün torunlarıyız. Ve başkaları ne kadar nasıl bir yaşama sahip olmamız gerektiğini öngörse bile, bir insan olarak her zaman değişik seçimlere sahip olduğumuzu bilmemiz önemli. İstemediğin bir okula gidip, nefret edeceğin bir işte bütün yaşamın boyunca köle gibi çalışmak mı, veya her şeyi geride bırakıp doğa ile beraber yaşayıp her gün temiz havayı ciğerlerine çekmek mi? Seçim ilk bakışta basit gibi. 
Filimi izledikten sonra bavulu hazirlayip yola cikmadan önce bilmeniz lazim ki gercekte karkterimiz bir karavanin icinde kendi bokunun icinde acliktan ölmüs bir sekilde bulunuyor.Yinede böyle bir yasamin hayali bile heyecan verici.

Yazarin Notu: 10/7

Todo Sobre Mi madre

Madrid'te yaşayan yalnız bir anne olan Manuela, henüz 17 yaşındaki oğlunun doğumgününde hayatını kaybetmesine tanık olur. Genç Esteban, başarılı bir yazar olmayı ve de bir gün babasının kim olduğunu öğrenebilmeyi umarak yaşamıştır. Oğlunun günlüğünü okuyan Manuela ardından Barcelona'ya gidip oğlunun babasını aramaya koyulur. Bu süreçte yaşayacakları aşk, dostluk ve keder dolu anlara sebep olur.
İspanyol sinemasının dahi yönetmeni Pedro Almodovar’ın uluslararası arenada da büyük yankı uyandıran, hatta Oscar kazanan yapıtı son derece hüzünlü ve de eğlenceli bir başyapıt. 

Film kadınların/kadınsıların-transseksüellerin- bakışından hayatın öteki yüzünü yansıtmaya çalışmış. Barcelona-Madrid arasında kaçışlar, transseksüel bir dönüşüm sürecinde bir erkeğin iki ayrı kadından çocuklarının oluşu, kesişmeler, tesadüflerle beklenmedik gelişmelerle değişik bir film olmuş. Fazla birşey beklemeden izlenilmesi gereken bir film,filmin rüzgarı hep aynı yere esmiyoe hep yön değiştiriyor. Bilindik ve alışıldık yaşamımıza, kendince düzenli gündelik yaşama ve bu yaşamın yanında belki bir alternatif olarak ya da ayrı birer kol olarak devam eden farklı yaşamlar. Fahişeler, travestiler, toplumdan dışlanan hastalıklı insanlar ya da başka şekille dışlanmışlar... Bütün bunları onların yaşam penceresinde ve kuvvetli bir gereçekçilikle yakalayan Pedro Almadovar hep düşünmeden yargılar koyduğumuz bir dünyanın kendi içindeki mantığını üstelik izleyeni de fazla yargılamadan ortaya koyuyor. Herkes kadınları çok iyi anladığını söylemiş yönetmenin.Hayır o yaşamın merkezini değil kıyılarını daha iyi görüyor. Herkes merkezdeki maceralara bakarken o bu merkezi kuran çerçevenin kıyılarına ve hatta dışına bakmasını biliyor. O insanı yakalamasını biliyor. 

Yazarin notu: 10/8